Imię:Roland
Nazwisko:Vannerson
Ksywka:Role, Ro, Van... ogólnie jak komu się podoba.
Wiek:21 lat
Płeć:Mężczyzna
Rasa:Potocznie - uskrzydlony.
Charakter:Roland szczyci się byciem dżentelmenem (głównie wobec pań). Z natury jest bardzo miły i łagodny, a nierzadko jest na granicy uprzejmości. Chciałby być postrzegany jako twardy facet, ale w rzeczywistości jest on trochę naiwny i głupiutki - choć nie boi się bójki, jeśli tego wymaga sytuacja. Mimo że jest zawsze miły i troskliwy w stosunku do kobiet, może być mniej cierpliwy w stosunku do innych mężczyzn. Jest także mało tolerancyjny dla ludzi, którzy są niegrzeczni lub nietaktowni. Roland jest również "pedantycznym dziwakiem", szczególnie jeśli chodzi o papiery. Ciężko mu się skupić, jeśli w pokoju jest bałagan i brak organizacji. Coś, czego nie może znieść, to książki niepoukładane na półkach lub rozrzucone papiery. Tendencja ta graniczy z obsesją lub kompulsywnością, ale to nigdy nie zostało u niego zdiagnozowane.
Moce:Telekineza.
Historia:Roland mieszkał w Elavernis od jego narodzin, i szczerze mówiąc, naprawdę nic niezwykłego się nie wydarzyło w jego życiu. Jego matka była pokojówką, a jego ojciec pracował jako rzemieślnik. Tworzył głównie fortepiany, ale nie tylko. Jego rodzina nigdy nie była zbyt zamożna, ale nigdy też nie mieli problemów z utrzymaniem domu. Ze względu na pracę ojca, w pobliżu lub w domu zawsze był przynajmniej jeden fortepian, a młody Roland zawsze korzystał z okazji, by móc chociaż spróbować zagrać. Był zwykle odganiany od instrumentów, które nie należały do jego rodziny, ale fortepian przyciągał do siebie Rolanda od samego początku, a po pewnym czasie chłopak faktycznie nabrał trochę umiejętności gry. Jako młody dorosły, jest niezwykle utalentowanym pianistą i kompozytorem, ale ma straszną tremę i nie lubi grać dla innych ludzi z obawy przed skarceniem lub wyśmianiem.
Roland zawsze posiadał doskonałą pamięć i dobrą głowę do liczb. Jest wyjątkowo dobry, jeśli chodzi o pamiętanie nazwisk i dat, co współpracowało z jego miłością do historii. Choć zazwyczaj jest niespokojnym typem człowieka, Roland jest w stanie siedzieć godzinami, czytając stare woluminy historyczne i czasopisma. To właśnie ta miłość doprowadziła go do opuszczenia domu w poszukiwaniu kariery naukowca. Od tego czasu pracował w kilku szkołach i bibliotekach.
Dodatkowe info: Gdy był młodszy, Roland miał dłuższe włosy i długi ogon, jak jego rodzice. Jednak miał dość bycia pod opieką dokuczających mu i nazywających "dziewczynką" piekielnych psów, smoków i innych bardziej przerażających stworów, więc kiedy wszedł w wiek nastoletni postanowił obciąć włosy i przyciąć ogon. Teraz nie ma tylu kłopotów z byciem nazywanym dziewczęcym, ale naturalny wdzięk jego gatunku nie zawsze pomaga. Roland zawsze znajdzie jakieś plusy, w tym fakt, że "przynajmniej nie urodziłem się jako jednorożec". Czasami żałuje przycięcia ogona, ponieważ przez to nie jest zdolny do wzrostu, ale już się przyzwyczaił.
Z Rolanda jest wyjątkowy lotnik, ale znacznie woli spacery. Lata zazwyczaj tylko wtedy, kiedy musi się dostać gdzieś daleko lub w trudno dostępne miejsce. Kiedy ma okazję, to chodzi, mając starannie złożone skrzydła. Pomimo to stara się latać codziennie, aby utrzymać skrzydła w dobrej formie.
Roland zawsze nosi mały dziennik, w którym przechowuje notatki. Uważa, że historia jest bardzo ważna i lubi śledzić ważne rzeczy, które dzieją się wokół niego. Nie jest to pamiętnik, choć Roland pisze w nim wszystko, co uważa za istotne. Dla większości ludzi notatnik wydaje się zbieraniną różnych notatek, które nie mają wyraźnego przepływu lub połączenia.
Roland ma sikorkę o nazwie Letty. Gdy miał 16 lat, znalazł ptaszka krótko po tym, jak się wykluł. Letty wypadł z gniazda i Roland postanowił spróbować go uratować. Chłopakowi się udało, ale Letty nie odleciał, nawet po tym, jak wyrósł. Mały ptaszek podąża za Rolandem dokądkolwiek idzie. Z Letty jest dość zadziorna sikorka, która lubi płatać figle ludziom. Często lata za nimi, a potem głośno ćwierka odlatując, zanim oni go zobaczą. Pomimo faktu, że mieści się w dłoni Rolanda, Letty umie bronić się sam, jest bardzo odważny i umie zastraszać większe ptaki. Roland nie przechowuje Letty w klatce, po prostu pozwalając mu latać tam, gdzie chce. Letty często jeździ na głowie lub ramieniu chłopca, kiedy ten idzie.
Inne:Umie grać na fortepianie i towarzyszy mu mały samiec sikorki o imieniu Letty.
Galeryjka:
