Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Lola]

- Nie. Spać mi się chce.

[Roland Vannerson]

-Zabrać cię do domu? - spytałem, a Letty wrócił i usiadł mi na głowie.

[Lola]

- Nieee, dzięki - mruknęła. - Jeszcze nabrudzę czy coś.

[Roland Vannerson]

-Nie przejmuj się. - zachęciłem ją miłym uśmiechem i wstałem.
-Jeśli chcesz, to możemy tam polecieć.  - machnąłem skrzydłami, jakby na potwierdzenie moich słów.

[Lola]

- Ja się mogę przejść - ziewnęła.

[Roland Vannerson]

-W takim razie proszę za mną. - skłoniłem się lekko z uśmiechem, złożyłem skrzydła i powoli wyszedłem.

[Lola]

Podniosła się, przeciągnęła i podreptała za nim.

z.t.

[Andrew Morris Jones]

Wszedłem, rozglądając się. Za mną wbiegła Ellen - mój chowaniec, retriever z Nowej Szkocji. Podbiegła od razu do wody i usiadła, po czym obejrzała się na mnie i poklepała łapą ziemię. Podlazłem do niej i kucnąłem, wgapiając się w jezioro.

[Andrew Morris Jones]

Odgoniłem ręką zmutowanego komara i zerknąłem podejrzliwie na Ellen, czy nie chce mnie przypadkiem wepchnąć do wody.

[Reece Hall]

Wszedłem.
*Jezior mu się zachciało...*, warknął Calloway na wstępie. Jeśli odpowiem, Calloway zacznie wszczynać kłótnię, a Whyatt będzie próbował nas uspokoić. I tak wszystko będzie ostatecznie na mnie.
Zignorowałem go więc, przechadzając się niedaleko brzegu. Parę metrów dalej dostrzegłem faceta z psem.
- Jeszcze tylko parę tygodni do pełni, w końcu od ciebie odpocznę. - mruknąłem do Calloway'a.
- Odpoczniesz! - parsknął Calloway. - Nie dałeś mi się odzywać przez trzy bite tygodnie. To powinno być moje ciało.
- Ludzie, wytrzymajcie te dwa tygodnie, a będziecie się bić ile wlezie. - zauważył rozsądnie Whyatt.

[Andrew Morris Jones]

Ellen tylko prychnęła i odwróciła ode mnie łeb. Wzruszyłem ramionami, może później foch jej przejdzie. Jednocześnie usłyszałem czyjeś kroki i słowa, i obejrzałem się. Szedł jakiś facet. Jeden. Sam. I gadał do siebie. Odwróciłem się powoli z powrotem do jeziora. Okeeej. Jeśli nie będę na niego patrzeć, może mnie nie zauważy. Oby to nie był jakiś psychopata. W końcu mało który zdrowy, normalny człowiek gada sam do siebie, a raczej - kłóci się sam ze sobą. Co najwyżej aktor, a na tego mi nie wyglądał ani nie brzmiał.

[Reece Hall]

Umilkłem, idąc wciąż brzegiem. Calloway wyraźnie miał ochotę dalej się kłócić, ale 'naparłem' na niego, więc siedział cicho, nie mogąc się odezwać. Usiadłem nad wodą, czując jednocześnie aprobatę Whyatt'a co do siły mojego umysłu. Teraz już skuteczniej potrafiłem stłumić Calloway'a. Rozejrzałem się. Mój wzrok prześlizgnął się po obcym mężczyźnie z psem. Tym razem nie zdołałem utrzymać Calloway'a.
- Znowu jakiś kundel... Ree, nie chcesz pogadać z kumplem na poziomie? Zawsze byłeś wyszczekany.

[Andrew Morris Jones]

Słysząc słowa mężczyzny, Ellen błysnęły niebezpiecznie oczy. Nie zdążyłem jej jednak złapać, zanim zerwała się i rzuciła z wyszczerzonymi kłami na mężczyznę. Zderzyła się z nim, a że była wielkim psem, powaliła go na ziemię, z zamiarem rozszarpania.
-Ellen! - krzyknąłem, podbiegając do niej i próbując ją odciągnąć, ale wywinęła się i kłapnęła na mnie zębami. Wiedziałem, że by mnie nie ugryzła, więc złapałem ją wpół i zacząłem ciągnąć. Szło mi mozolnie, ale w końcu zdołałem ją odciągnąć. Pysk miała cały we krwi. Zerknąłem na mężczyznę, ledwo utrzymując szarpiącą się Ellen. Miał pogryzioną jedną rękę i zadrapania na twarzy, ale poza tym chyba nic mu wielkiego nie było.

[Reece Hall]

Wydarłem się równocześnie z Calloway'em, po czym wpadłem do wody, usiłując odsunąć się od psa, czy też - jak teraz zauważyłem, widząc z bliska jej pysk - od suki. Woda zabarwiła się na czerwono. Whyatt przejął stery, próbując podnieść nas do pionu. W końcu mu się udało. Zapanowałem nad własnymi mięśniami, unosząc wyżej ręce i wpartując się lekko przerażonym wzrokiem to w oczy mężczyzny, to suki. Podświadomie zarejestrowałem cień radości Calloway'a z mojego 'nieszczęścia'.

[Andrew Morris Jones]

-Ellen, do diabła, uspokój się! - zawołałem. Ellen przestała się szarpać, ale wciąż wbijała wściekłe spojrzenie w faceta. Po chwili wyrwała mi się, odwróciła i szybkim krokiem odeszła. Spojrzałem za nią i westchnąłem, po czym odwróciłem się do mężczyzny. Wyciągnąłem do niego rękę z przepraszającym spojrzeniem.