Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Alex Saudare]

Prychnęłam na słowa Reece'a, choć nie usłyszałam go wyraźnie.
-Nawet nie chcę wiedzieć, o co chodzi. - mruknęłam.

[Reece Hall]

- I dobrze, serio... - odezwał się Calloway do Alex.

[Alex Saudare]

-Ta. - mruknęłam, znowu kombinując, jakby się tu wydostać.

[Colette]

Weszłam. Jakoś nie rzuciło mi się od razu w oczy, że na parkingu nie było ani jednego auta. Dopiero w środku zauważyłam, że przy recepcji nie ma ani jednej pielęgniarki i żaden lekarz nie biega po korytarzy ze stosem papierów. W ogóle było strasznie cicho, wszędzie były porozrzucane śmieci. Czyżby to był jeden z tych opuszczonych zbombardowanych szpitali? Nie zauważyłam żadnych ziejących dziur w ścianach czy czegoś podobnego.

[Reece Hall]

Wszyscy troje spojrzeliśmy na przybyłą w tym samym momencie. Ja razem z Calloway'em wciąż napieraliśmy na drzwi.

[Colette]

Spojrzałam w lewo i zobaczyłam trzech facetów. Spojrzałam drugi raz, tym razem zauważając, że wszyscy trzej są identyczni. Uniosłam brwi, nie wiedząc, czy mam do czynienia z omamami czy trojaczkami.

[Alex Saudare]

Za drzwiami gabinetu zapanowała kompletna cisza.

[Reece Hall]

Wymieniłem spojrzenie z Calloway'em. Już miałem odezwać się do nowo przybyłej, kiedy przerwał mi Calloway.
- Hej, chyba nie próbujesz zwiać, nie? - zwrócił się do Alex, zaglądając przez okno do gabinetu.

[Alex Saudare]

*Cisza. Nie słychać nawet oddechu.*

[Reece Hall]

- Ej, żyjesz? - wepchnąłem się pomiędzy Calloway'a a drzwi.

[Alex Saudare]

-In the days of my youth, I was told what it means to be a man,
Now I've reached that age, I've tried to do all those things the best I can.
No matter how I try, I find my way into the same old jam. - mruknęłam, przypomniawszy sobie w końcu słowa. -Yeah, żyję. Chyba.
_____________
http://www.tekstowo.pl/piosenka,led_zeppelin,good_times_bad_times.html ;-;

[Colette]

Spoglądałam to na trojaczki, to na drzwi od gabinetu, za którym niewątpliwie był jakiś śpiewający szurnięty gość.

[Reece Hall]

- Jesteś już normalna czy wciąż chcesz nas rozszarpać? - Whyatt przysunął się do nas o krok.
- Wzajemnie się to chyba nie wyklucza. - mruknął Calloway. Po chwili wszyscy trzej znów spojrzeliśmy na nowego ludzia.

[Alex Saudare]

-Nie wyklucza. - mruknęłam. -Taaa, jestem już...normalna.

[Reece Hall]

- Za to my... - zaczął powoli Whyatt. - Nie bardzo...
Razem z Calloway'em spojrzeliśmy na niego pytająco.
- Jest już dawno po pełni, a więc równie dawno powinniśmy się...
- Złączyć? - wtryniłem się. - Fakt.
- Mam nadzieję, że to ten koleś od psa. - mruknął Calloway. - Znaczy, wieesz... To by było nieco dziwne, gdybyśmy tak sami z siebie.
- Yhm - przytaknąłem i spojrzałem na drzwi. - Możemy cię juz wypuścić, czy lepiej nie?